Nos frater P., preceptor domorum milicie Templi in Francia, et frater lohannes, dictus abbas de Tongrelo, et eiusdem loci conventus, notum facimus tam presentibus quam futuris quod cum inter nos questio verteretur super curte de Alphein prout circumcingitur fossatis, et super terris arabilibus iam ad culturam redactis, tandem mediantibus bonis viris compromisimus in fratrem Danielem, canonicum de Tongrelo, fratrem Hermannum, templarium, et ·· priorem de Waure, sub pena centum librarum Parisiensium a parte resiliente reddendarum parti dicto ipsorum parere volenti. Qui personaliter accedentes ad curtem de Alphein bona fide inquirent quantum medietas fundi in quo sitta est dicta curtis et terra arabilis valebat antequam a fratribus de Tongrelo sartaretur, et quantum modo valeat, et mediam eligentes viam inter utrumque valorem estimabunt aliquem annuum redditum ab ecclesia de Tongrelo templariis annuatim reddendum sive in peccunia censuali sive in blado, et ecclesia de Tongrelo sub annuo censu a tribus predictis vel duobus ex ipsis exprimendo, de cetero omnia supradicta quiete et pacifice possidebit, nec extra fossata vel sepes sive limites ponendos communiter circa terras arabiles, quibus dicta curtis et terre sunt arabiles circumdate, in toto alodio de Alphein poterunt se extendere nisi de licentia preceptoris Templi in Francia, in quo alodio fratres militie Templi medietatem habere dicuntur; pascuis tamen et pasturis communiter remanentibus sicut prius. Et cum dicti arbitratores dixerint dictum suum, partes tenentur sibi dare litteras ad invicem de dicto sine reclamatione qualibet observando. Quod si aliquem de duobus primis mori contigerit, pars que ipsum elegerat eliget alium de suis, priore de Waure quicumque fuerit semper loco tercii remanente.

Datum feria quarta post octavas apostolorum Petri et Pauli, anno Domini M° CC° XXX° sexto.

Vertaling door Geertrui Van Synghel

P., preceptor van de tempeliers in Frankrijk, en Jan, abt, en het convent van Tongerlo, maken bekend dat zij de beslissing in hun geschil over de hof van Alphen, zoals die omsloten wordt met grachten, én over de reeds in cultuur gebrachte akkergronden, toevertrouwd hebben aan Daniel, kanunnik van Tongerlo, Herman, tempelier, en de prior van Waver, op een boete van honderd Parijse ponden, te betalen door de partij die zich onttrekt aan de partij die wil gehoorzamen. Daniel, Herman en de prior van Waver zullen persoonlijk naar de hof van Alphen gaan en te goeder trouw onderzoeken hoeveel de helft van de grond, waarop de hof van Alphen gelegen is, en de akkergrond waard was vooraleer deze door de broeders van Tongerlo bewerkt zou zijn, en hoeveel de grond nu zou waard zijn; zij zullen een middenweg kiezen tussen beide waarden en een schatting maken van de jaarlijkse opbrengst, door de kerk van Tongerlo aan de tempeliers jaarlijks te voldoen, hetzij in cijnsgeld hetzij in koren. De kerk van Tongerlo zal alle bovenvermelde zaken onder de jaarlijkse cijns, vast te stellen door drie of twee van de voornoemde personen, rustig en vreedzaam bezitten; en de extra grachten of omheiningen of grenzen, gemeenschappelijk geplaatst rond de akkergronden die de genoemde hof en akkergronden omgeven, zullen zich niet in het hele eigen goed van Alphen kunnen uitstrekken, tenzij met toestemming van de preceptor van de tempeliers in Frankrijk, in welk eigen goed de tempeliers zeggen de helft te hebben. De weiden en graslanden zullen gemeenschappelijk blijven, zoals voorheen. En wanneer genoemde scheidsrechters hun uitspraak hebben gedaan, zullen partijen gehouden zijn onderling oorkonden te geven dat zij de uitspraak zonder enige tegenspraak zullen respecteren. En indien een van de eerste twee scheidslieden komt te overlijden, zal degene die deze gekozen heeft een ander kiezen uit de zijnen; de prior van Waver, wie het ook zal zijn, zal altijd als derde scheidsrechter blijven.

Gedaan in 1236.