Transcriptieregels

Voor de transcriptie wordt aangesloten bij de onderstaande regels van het Oorkondenboek van Noord-Brabant

- opgave van begin- en sluitingstekens

- opgave van vergrote/versierde initiaal

- geen normalisering van de gecédilleerde e

- geen normalisering van bovengeschreven letters met fonetische waarde

- geen normalisering van afkortingen in eigennamen, behalve bij Christus, Salvator en dergelijke

- geen normalisering van c en t

- geen normalisering van y

- geen normalisering van u en v in eigennamen

- geen normalisering van uitgangen boven Romeinse jaartallen, dagaanduidingen en dergelijke

- normalisering van bijzondere schriftsoorten (bijv. geoblongeerd schrift)

- normalisering van u en v in Latijnse teksten

- normalisering van u en v in teksten in de volkstaal en in volkstaalpassages in Latijnse teksten

- normalisering van i/j en ii/jj respectievelijk tot i en ii in teksten tot ca. 1500

- normalisering van ligaturen

- normalisering van interpunctie

- normalisering van hoofdletters bij eigennamen, ook van hoofdletters in originelen

- normalisering van regelscheiding in originelen en afschriften

- normalisering van afbrekingsstreepjes

- weergave van Romeinse cijfers in kapitaal

- handhaving van digniteitspunten, maar weglaten van isoleringspunten

- oplossing van afkortingen, ook in teksten in de volkstaal, volgens de meest voorkomende variant in de tekst zelf; enkele veel voorkomende afkortingen in de volkstaal worden niet opgelost, zoals voirn. of voirs.

- oplossing van afkortingen in eigennamen door middel van cursivering wanneer de basistekst een origineel is

- stilzwijgende oplossing van afkortingen in eigennamen wanneer de basistekst een afschrift is

- oplossing van initialen van een persoon waar mogelijk door middel van cursivering

- oplossing van afkortingen in Romeinse kalenderaanduidingen

- geen oplossing van afkortingen van Latijnse geldsoorten in Middelnederlandse teksten

- normalisering van aaneengeschreven en gescheiden woorden naar hedendaags gebruik

- geen invoering van het accent grave in Franse teksten; invoering van het accent aigu alleen bij mannelijk voltooide deelwoorden van de eerste klasse en bij woorden die tot verwarring kunnen leiden; invoering van de apostrof naar hedendaags gebruik.